brug te maastricht
Romeinse maasbrug te Maastricht
In samenwerking met de stichting Romeinse Brug Maastricht en de stichting Mergor in Mosam onder supervisie van stadsarcheoloog Gilbert Soeters en Rijkswaterstaat is er in 2012 opnieuw onderzoek gedaan naar de toestand van de resten van een romeinse brug in de Maas. De Maas stroomde nauwelijks en het zicht was zeer slecht. De samenwerking van beide stichtingen was daarentegen perfect. In het verleden is er al eerder door de MiM en het RCE gedoken. De stroming was toen zeer sterk. Kortom, geen gemakkelijk onderzoeksgebied. In het raamwerk van lijnen die destijds zijn aangelegd door de RCE, is een groot deel van de aangetroffen balken(!) en stenen van de brug, overwoekerd door takkenbossen, plastic en ander afval wat daar is blijven hangen.
Ondanks de zeer moeilijke omstandigheden, hebben we de situatie goed in kaart weten te brengen.
Een duik in de geschiedenis van Maastricht
Bron: Thuis in Maastricht Datum: 19 oktober 2016 Karin Somers, Stadsreporter.
Zaterdagmorgen, 15 oktober.
Terwijl de stad langzaam ontwaakt, komen op het rondeel aan de Maasboulevard de duikers van Mergor in Mosam (amateur onderwater-archeologen) samen. Vanaf de kade is het niet te zien, maar onder water liggen hier de resten van een Romeinse brug. De duikers gaan onderzoeken hoe de situatie ervoor staat.
Gilbert Soeters, beleidsmedewerker Archeologie, vertelt:
“Sinds de jaren zestig weten we dat hier de resten liggen van enkele pijlers van een Romeinse burg. Door het Grensmaasproject (verbreding van een gedeelte van de Maas) is er een sterkere stroming en daardoor wordt er meer materiaal blootgelegd. Denk aan stenen en houten balken. Tegelijkertijd moeten we ook opletten of het niet te veel schuurt en slijt. In dat geval nemen we maatregelen. Door het af te dekken of in uiterst geval door het op te graven.”
Ondertussen leggen de duikers een stalen kabel in het water, zodat ze onder water weten waar ze moeten zoeken. “We zitten met veel vragen” zegt Gilbert. “Hoeveel bruggen waren er? Hoelang zijn ze in gebruik geweest? We weten dat de oudste houten paal van 60 na Christus is, maar misschien liggen er nog wel veel oudere.”
“De Maas heeft verschillende functies” vult Hans Brinkhof van Rijkswaterstaat aan. “Het is een vaarweg, een plek voor recreatie, flora en fauna. En dat staat soms op gespannen voet met de archeologische waarde van bijvoorbeeld zo’n Romeinse brug. Daarom zou het mooi zijn als dit straks een Beschermd Rijksmomument wordt.”
De duikers gaan inmiddels kopje onder. Net als de brug zijn ze aan het oog van het voorbijgaand publiek onttrokken. Waarom niet opgraven en tentoonstellen? Gilbert: “We willen het liefst dat de resten zo lang mogelijk op hun originele plek blijven liggen. Wel zijn we bezig met een app waarbij mensen met augmented reality zien hoe het er onder water uitziet.” Hans: “Op die manier kun je kijken naar de wieg van Maastricht.”
’s Middags breekt de zon door en hebben de duikers beter zicht. “Ze hebben enkele balken opgespoord en we hebben nu de bevestiging dat daar dus nog een pijler moet zijn geweest” verklaart Gilbert. “Tegelijkertijd maken de duikers het ook schoon, want er verzamelt zich veel rotzooi rondom de resten zoals fietsen, touwen en kettingen.”
De gegevens worden vervolgens verwerkt om de Romeinse brug nog beter in kaart te brengen. “Volgend jaar combineren we de duikactie met een groot archeologiecongres dat we in Maastricht organiseren. Onze stad heeft zo veel geschiedenis, daar moeten we trots op zijn!”
In de zomer en najaar van 2020 weer een aantal monitoringsduiken gemaakt om te kijken hoe het gebied erbij ligt.
Verder wat sediment verwijderd zodat de houten funderingen weer zichtbaar worden.
Rapportages vanaf 2018 zijn nog niet beschikbaar (eventueel op aanvraag)
Hier alvast een voorproefje van RTV Maastricht nieuws en actualiteiten
Projecten
Projecten binnen Nederland
Buitenland
Projecten in het buitenland